حسن پاکارزاده - بخش فیزیک دانشگاه صنعتی شیراز
سیدمصطفی رضایی - بخش فیزیک دانشگاه صنعتی شیراز

در این مقاله، به مطالعه خواص پاشندگی دوتار نوری تک مد مختلف از جنس سیلیکا و پلی متیل متا اکریلات (PMMA) می پردازیم. خصوصاً برای اولین بار پاشندگی دو نوع تار مذکور، از نظر مقدار و علامت (در رژیم پاشندگی عادی و غیرعادی) و نیز محل وقوع صفر پاشندگی (ZDW) بطور یکجا مقایسه می شود. همچنین، تأثیر پارامترهای مختلف تارنوری، از قبیل شعاع مغزی و تفاوت ضریب شکست بین مغزی و غلاف بر پاشندگی کل هر تار بررسی می گردد. نتایج نشان می دهد تارهای پلیمری PMMA دارای طول موج با پاشندگی کمتر و ZDW بزگتری نسبت به سیلیکا هستند. نتایج این تحقیق می تواند برای کاربردهای مخابراتی و اپتیک غیرخطی مورد استفاده قرار گیرد.

تارنوری، سیلیکا، پلی متیل متا اکریلات (PMMA)، کنترل پاسندگی، طول موج با پاشندگی صفر (ZDW)