مریم سادات محموداف - کارشناس ارشد مهندسی عمران، مهندسی محیط زیست، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدعلی چاوشیان - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
ابراهیم جباری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

سیلاب ها پدیده های طبیعی هستند که ممکن است به علل مختلف اتفاق بیفتند، اما موضوع مورد توجه در مدیریت غیرسازه ای سیل، بررسی و شناخت ریسک سیل است. در این تحقیق به ارزیابی ریسک سیل کشور، با استفاده از مدل (Pressure and Release (PAR) با روش فشار- رهاسازی، پرداخته شده است. روش PAR ریسک را محصول اندرکنش چهارزیرشاخص خطر، آسیب پذیری، در معرض بودن و ظرفیت مقابله با خطر می داند. با استفاده از نتایج این تحقیق، می توان استان هایی که با بیشترین ریسک سیل روبرو خواهند بود را تعیین کرده، عوامل ایجاد ریسک در آن استان را شناسایی و اقدام مناسب را در راستای کاهش ریسک انتخاب کرد. از آنجا که اغلب سیل های کشور سیل های رودخانه ای و سیل های شهری هستند، ارزیابی برای این دو نوع سیل، تفکیک شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، سه استان کردستان، گلستان و مازندران دارای بالاترین ریسک سیل رودخانه ای و گیلان، آذربایجان غربی و تهران دارای بالاترین رسک شهری هستند.

ریسک سیل، مدل فشار رهاسازی، خطر، آسیب پذیری، در معرض بودن، ظرفیت مقابله با خطر