تاثیر گردشگری مذهبی بر روابط بین ایران و عراق

گردشگری مذهبی یکی از ابعاد مهم گردشگری در کشورهای اسلامی به شمار می رود. حضور مسلمانان در اماکن مذهبیهمچون مکه، مدینه در عربستان، کربلا و نجف در عراق و مشهد و قم در ایران علاوه بر ابعاد معنوی و مذهبی منبع درآمدیسرشاری برای کشورها بوده است. اما یک سری موانع در زمینه افزایش توریسم مذهبی در دو کشور وجود دارد؛ از جملهناامنی مرزها، حضور نیروهای خارجی و تروریستی در عراق، بمب گذاری های متعدد در عراق و احساس ناامنی در میانگردشگران مذهبی. بنابراین با از بین رفتن این موانع و همچنین فقدان برنامه ریزی جامع در تمامی سطوح که نیازمندهمکاری میان دولتها است می توان چشم انداز روشنی در افزایش کمی و کیفی گردشگری مذهبی میان دو کشور مشاهدهکرد. بنابراین در این تحقیق به دنبال دستیابی به چند هدف عمده هستیم: 1- نشان دادن میزان تاثیرگذاری گردشگری مذهبی بر روابط میان دو کشور عراق و ایران؛ 2- بررسی موانع موجود در زمینه بسط گردشگری مذهبی میان دو کشور؛ 3-ارائه راهبردها و راهکارهای لازم برای تصمیم گیران متخصصان گردشگری برای سامان دادن وضعیت گردشگری. علاوه براهداف نتایج زیر را از این تحقیق می توان گرفت: 1- گردشگری مذهبی به عنوان یکی از شاخص های روابط فرهنگی میان ایران و عراق تاثیرگذاری فزاینده ای دارد؛ 2- به دلیل تعلقات مردم دو کشور به مذهب تشیع گردشگری مذهبی با تصمیم گیری مناسب می تواند به سرعت به جایگاه واقعی خود دست یابد؛ 3- حضور نیروهای تروریستی (داعش) در عراق به عنوان یکی از موانع عمده گسترش گردشگری مذهبی میان دو کشور محسوب شده که نیازمند همکاری های گسترده در سطوحامنیتی و نظامی میان دو کشور است.

Keywords:

گردشگری , گردشگری مذهبی , اماکن مذهبی