پیمان کریمی سلطانی - دبیر آموزش و پرورش قروه و دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی

ژئوتوریسم رسوبی اصطلاحی است که به آن بخش از اشکال و پدیده های زمین شناسی وژئومورفولوژی می پردازد که مراحل تحول و شکل گیری آنها در ارتباط با رسوبات و یا سنگهایرسوبی بوده است.به عبارت دیگر،آن بخش ازاشکال و پدیده های رسوبی که پتانسیل جذبگردشگر را دارند ژئوتوریسم رسوبی نامیده می شوند.اشکال و پدیده های رسوبی که پتانسیل جذبگردشگر را دارند به علت تنوع در شکل و ساخت،منحصر به مناطق خاصی نبوده و در هر نقطه ایاز دنیا قادر به جذب دوستداران و علاقه مندان به زمین گردشگری می باشند.در این مقاله سعیشده است تا ابتدا به شکل مختصر،ژئومیتولوژی رسوبی (اصطلاحی که برای اولین بار در این مقالهاز آن استفاده شده است) تشریح شده و در ادامه،به برخی از اشکال و پدیده های رسوبی منحصر بهفرد مناطق بیابانی ایران از دیدگاه زمین گردشگری رسوبی پرداخته شود.برای رسیدن به اهدافتعیین شده از شیوه کتابخانه ای و به روش مروری استفاده شده است.نواحی مرکزی ایران پتانسیلبسیار ویژه ای در جذب زمین گردشگری رسوبی داراست. کویرهای فلات مرکزی ایران نیز تواناییبسیار بالایی در جذب زمین گردشگر رسوبی دارند که البته در این مقاله به آنها پرداخته نشدهاست.برخی از جاذبه های زمین گردشگری رسوبی در نواحی بیابانی ایران ناشی از فعالیت هایکاوشی و تراکمی باد ها می باشد و آنقدر جذاب و چشم نواز هستند که اگر برنامه ریزی صحیح وبا مدیریت اصولی صورت پذیرد توانایی جذب سالانه دهها هزار گردشگر را به این مناطق داشته واز این سرمایه ها می توان در جهت جلوگیری از رشد و توسعه بیابانها و بیابان زایی استفاده نمود.

ژئوتوریسم رسوبی،ژئومورفولوژی،گردشگر،مناطق بیابانی