زهرا چهاردولی - کارشناس ارشد رشته جغرافیا و دبیر آموزش و پرورش استان همدان
گلپری ورمزیار - کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی و دبیر آموزش و پرورش استان همدان

کهن شهر همدان در هسته مرکزی خود، دارای بافت تاریخی و ارزشمند است که به دلیل وجود عناصر کالبدیو معماری خاص، نیازمند توجه و نگهداری می باشد. این بافت که با محوریت مسجد جامع شهر در مرکز آن وراسته بازارهای متنوع، کاروانسراها و ... در اطراف آن شکل گرفته در طول تاریخ شهر، محلی برای تعاملاتفرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بوده و هست. به دلیل گذر زمان و تاثیرات محیطی چهره ای کهنه و فرسوده بهخود گرفته است که نیازمند احیاء و نگهداری می باشد. در این پژوهش سعی شده است با شناخت نسبی ازعوامل تهیه کننده و تاثیرگذار بر این بافت پیشنهاد شود با همکاری سازمان های مرتبط و مشارکت مردم بخشارزشمند، از دیگر بافت های فرسوده شهر تفکیک شده و تلاش شود با رفع موانع و مشکلات در حفظ ونگهداری بافت تاریخی شهر همدان کوشش نماییم. این بافت برای شهری چون همدان که لقب پایتخت تاریخ وتمدن ایران را با خود یدک می کشد از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. نتایج برگرفته از این مطالعه بر آناست که با باز زنده سازی و احیای بافت تاریخی و ارزشمند شهر و تخریب و نوسازی بافت های فرسوده فاقدارزش، زنگار کهنگی و فرسودگی را از چهره همدان بزداییم و سیمایی زیبا و دلنشین از شهرهای اسلامی باهویت فرهنگی برای عرضه به گردشگران و محیطی مناسب برای شهروندان به وجود آوریم. رویکرد این مقالهحفاظت از بناها و بافت های با ارزش قدیمی است که برای احیاء و توسعه پایدار نگاهی به جذب گردشگرمتناسب با توانمند ی های بالقوه در ارتباط میان مکان های میراثی دارد . بافت ها و ساختمان های بسیارارزشمند را در صورت امکان تبدیل به جاذبه های گردشگری کرده (موزه، سفره خانه سنتی، هتل سنتی و ...) وبافت های دیگر را نیز با ارئه راهکارهایی به مسولین شهری (چگونگی تخریب و احداث بناهای جدید با توجهبه هویت تاریخی همدان و همخوانی با بافت احیا شده) فصل جدیدی در هسته مرکزی شهر آغاز نماییم.

احیاء باززنده سازی، بافت قدیم، توسعه شهری، صنعت گردشگری