محمدمهدی علیزاده مقدم - دارای مدرک تحصیلی سطح یک حوزه علمیه قم و دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه علوم و تحقیقات
امیر اسلامیه همدانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران
سیده رویا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
علی نیک بخش شرفشاده - دانشجوی دکترای حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران

از آنجایی که توسط گردشگری بویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، عامل موثری در مقابله با فقر است و موجبافزایش درآمد قشرهای مختلف، کاهش بیکاری و رونق اقتصادی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایشرفاه اجتماعی می شود. از طرفی می دانیم که نفوذ اسلام به قبیله های ساکن مدینه که ابتدا به هجرت پیامبر (ص)به آن شهر و تشکیل حکومت انجامید و سپس به صورت مرکزی برای گسترش و نفوذ جهانی اسلامی درآمد.نتیجه و ثمره همان ملاقت ها و تماس هایی بود که در شهر مکه به هنگام مراسم حج میان پیامبر و مسافران کافرمدینه انجام می گرفت. بنابراین می توان گفت موقعیت جهانگردی، یکی از عوامل اصلی رشد و گسترش دیناسلام بوده است. به همین منظور تحقیق پیش رو را از دیدگاه فقه امامیه به نقد و بررسی نشسته ایم تا هرگونهشک و شبهه و ابهام در این مورد زدوده گردد. با مطالعه آیات قرآن و سیره معصومین، نه تنها مشروعیت صنعتگردشگری ثابت می شود، بلکه ثابت می کند که اسلام سفر کردن و راه رفتن را به عنوان یک ارزش قابل تحسینمعرفی کرده و از مسلمانان خواسته که با عمل به این توصیه، از وقایع مثبت آن سود ببرند.

گردشگری، اسلام، توریسم، مشروعیت