آینده شهرسازی و معماری پایدار شهرهای اسلامی ایرانی (راهبردها وچالشها) نمونه مورد مطالعه کلان شهر زاهدان

اگر چه آینده نامشخص است اما تمامی تعاریف در زمینه مفاهیم «پیش بینی» و «آینده» یا آینده نگری از لحاظ نگاه به فردادارای نقاط اشتراک هستند .اما می توان در مورد جهت گیری های کلی و گسترده آن حدس هایی زد و بطور معقولی به آنپرداخت.آینده نگری نه تنها ازتمام ابزارهای پژوهشی مربوط به آینده سود میبرد بلکه بدنبال بهینه سازی کارها و اقدامات حالنیز می باشد.رابطه برنامه ریزی شهری (شهرسازی) با معماری با دوام شهری ارتباطی مستقیم و از یک جنس است که نمی توانآن دورااز هم گسیخت و یا به عبارتی قالب جداگانه ای برای هر یک تعریف کرد.با بررسی انجام شده در چند دهه گذشته بویژهازسال 1304 شمسی آغاز دوران حکومت پهلوی با ورود مدرنیته به کشور، شهرسازی و معماری شهرهای بزرگ و متوسط بطورملموسی تحت تاثیر آن قرار گرفته که با مطالعه اسناد و مشاهده واقعیتهای پیرامون بنظر می رسد بین این دو جریان شهریبجای پایداری بیشتر ناپایداری حاکم شده،لذا پدیده مهاجرت و بدنبال آن خلق شهرنشینی بی رویه برنامه ریزی شهری را دچارعقب افتادگی و نامتعادل نموده است از این رو در این نوشتار با نمونه مورد ی قرار دادن شهر زاهدان که به اصطلاح کلان شهراست به این به مسئله پرداخته می شود. نتیجه پیروی از الگوی غربی، بی قوارگی و بد منظری که نشان از عدم توجه به شرایطزیستی ، اقلیمی و طبیعی شهرهای کشور را دارد. این پژوهش بمنظور بررسی و تحلیل کلی از پیش بینی وآینده نگری وضعیتشهرسازی و نیز معماری پایدار شهرهای کشور راارائه می دهد که نوع و روش کار کاربردی و میدانی ، اسنادی و تحلیلی میباشد. یافته های تحقیق حاکی از بی هویتی شهر و عقب ماندگی ملی به نسبت سایر شهرهای هم سن خود است. همچنین درپایان راهبردها و چالشها و معضلات پیش روی امروز و فردای شهر کویری زاهدان با جمعیتی بالغ بر 700 هزار نفر،طرح و ارائه گردیده .

Keywords:

شهرسازی , معماری پایدار , شهرهای ایرانی اسلامی , شهر زاهدان