مهدی حقیقت بین - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر، گروه معماری و شهرسازی
پانیذ قائدنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر، معماری منظر

بخش عظیمی از هویت شهر در منظر شهرها نهفته است و شهر از طریق آن قرائت می گردد، انسان نه تنها با دخل و تصرفدرساختار و چشم انداز بصری شهر ، بلکه از طریق فعالیت های خود در منظر شهری تأثیر می گذارد و از آن تأثیر می پذیرد از اینرومنظر شهری همزمان با رشد و تعالی جامعه شهری در جهت هماهنگی هرچه بیشتر با نیازها و فرهنگ تغییر یافته ساکنین،دگرگون می شود اما امروزه در بسیاری از جوامع هماهنگی بی منظر شهر، نیازها و فرهنگ بومی ساکنین بر هم خورده و شکافیعمیق میان انسان و محیط زندگی او از حیث معنا ایجاد شده است شکاف موجود در ادراک و ارتباط با معنا و کالباد فضا، تضعیفمفهوم حس مکان و پیامد آن سست شدن حس تعلق و پایداری اجتماعی در فضاها و بافت های مختلف شهری، بخصوص فضاهایباز شهری را بدنبال داشته است.در شهرهای ساحلی، ساحل به عنوان بخشی از منظر شهر و اصلی تری لبه شهر کا در ارتباط مستقیم با آب است ، نقشبسزایی در سازمان هویتی شهر و تقویت حس تعلق شهروندان دارد و عدم توجه به کیفیت منظر سازی آن می تواند نقش مخربی درتصویر ذهنی شهروندان و گردشگران اینگونه شهرها داشته باشد ساماندهی و منظرسازی لبه ساحلی می تواند علاوه بر تقویتسرزندگی و پایداری اجتماعی بافت های پیرامون به افزایش خاطره انگیزی محیط و در نتیجه تقویت حس تعلق خاطر ساکنین وجذب گردشگر کمک نماید. هدف از این مقاله بررسی تأثیر خاطره انگیزی در جهت تقویت پویایی، سرزندگی و افزایش حس تعلق خاطر در بین شهروندان است که از طریق منظر سازی و ارتقاء کیفیت منظر ساحل ، به عنوان اصلی تری لبه در شهرهای ساحلی به وجود می آید بالا بردنکیفیات بصری ، فرهنگی ،اجتماعی ، زیست محیطی و کالبدی در ضمن ساماندهی و تقویت حرکات پیاده ، راهکارهایی برایرسیدن به این مهم می باشند که در این مقاله مورد تأکید قرار گرفته اند روش تحقیق این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و با استفاده از منابع کتابخانه ای و بررسی های میدانی صورت گرفته است. هدف ، بررسی و شناخت منظر ساحلی و حس تعلق به مکانو عوام به وجود آورنده آن در معماری و خاصه معماری منظر است.

ساحل ، حس مکان، حس تعلق، خاطره ، خاطره انگیزی