متین میرزاد زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

حاشیه نشینی یکی از معضلات شهری است که از جهت بستر قرار گرفتن برای ارتکاب جرایم همواره مورد توجه کارشناسان حقوق و قضایی بوده است و اثرات و پیامدهای منفی بر زندگی شهرنشینی دارد. در واقع حاشیه نشینی به عنوان یکی از بسترهای بروز آسیب های اجتماعی و ناهنجاریها محسوب می شود که همراه با گسترش آن، شاهد افزایش ناامنی، بزه و خشونت در جامعه هستیم. حاشیه نشینی مشکلات اجتماعی موجود در شهرها را تشدید کرده و آنها راگسترده تر می سازد. بدین ترتیب برای جلوگیری از گسترش حاشیه نشینی باید به دو اصل توجه داشت که یکی ریشه یابی مشکلات اجتماعی ناشی از حاشیه نشینی و دیگری برنامه ریزی علمی برای برطرف کردن موانع و عوامل پیدایی و گسترش این پدیده ی اجتماعی است.

مسکن نابهنجار، حاشیه نشینی، اسکان غیررسمی