الهام ناظمی - دکترای شهرسازی، عضو هیئت علمی گروه شهرسازی، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران
عنایت الله محقق نسب - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران

منظر شهری در ایران به خصوص در کلان شهرها نظیر سایر کشورهای درحال توسعه، به دلیل تحمیل مدرنیزاسیون از بالا، تقابل تاریخی با سنت و ماحصل مدرنیته ای ناتمام، کم رنگ و فاقد سرزندگی و نشاط گردیده است. به ویزه که به دلیل انواع موانع کالبدی جدید، دید از داخل به خارج شهر که به معنای نزدیک شدن هر چه بیشتر به طبیعت و چشم اندازهای پیرامون شهر است، نادیده گرفته شده است. به طوری که بازطراحی برخی از عناصر شهری در شهرهای امروزی ضروری می نماید. به عنوان نمونه، پل های عابر پیاده امروزی، طراحی صرفاً عملکردی آن، عدم نورپردازی مناسب آن، عدم دید از خیابان، ایجاد منظر نامطلوب در خیابان، ایجاد مانع در برابر دید به چشم اندازهای مطلوب طبیعی شهر و ... نقاط ضعف و تهدیداتی است که لزوم بازطراحی پل های عابر پیاده را یادآور می شود. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی- تحلیلی بوده و برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و میدانی بهره گرفته شده است. نتایج این تحقیق که با مروری بر برخی پل های موفق در ایران و جهان بدست آمده استف نشان می دهد که پل عابر پیاده به سبب وزن و مقیاس آن، پتانسیل طراحی خلاقانه را داراست. علاوه بر فرم منحصر به فرد که می تواند به عنوان یک نشانه عمل کند. همچنین می توان از فضای پل، به عنوان محلی برای چشم انداز به فضاهای پیرامون استفاده کرد. طراحی مناسب این فضا سبب افزایش زیبایی و خوانایی این پل ها می گردد و بر فضای پیرامونی مؤثر و به لحاظ روانی بر ایجاد انگیزه برای عبور عابران نیز تأثیر گذار خواهد بود.

بازطراحی، پل های عابر پیاده، منظر شهری، نمونه های موفق ایران وجهان، الگوگیری