اثربخشی آموزش مهارت ارتباط مؤثر و خودآگاهی بر شادکامی و تعارض های زوجین

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت ارتباط مؤثر و مهارت خودآگاهی بر میزان شادکامی و تعارض های زوجینی که در دوره پنج سال اول زندگی به سر می برند، انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری زوجینی بودند که دربازه زمانی 92/3/1 الی 92/3/15 جهت شرکت در کلاس های آموزش خانواده به پایگاه مقاومت بسیج واقع در منطقه شش شهر مشهد مراجعه نمودند. نمونه منتخب تعداد 24 زوج بود که به طور تصادفی در سه گروه 8 زوجه (دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بودند که قبل از آموزش بر روی هر سه گروه اجرا شده سپس دو گروه آزمایشی به طور جداگانه 10 جلسه آموزش دریافت نموده و در نهایت هر سه گروه مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که آموزش مهارت ارتباط مؤثر بر افزایش شادکامی و کاهش تعارض های زناشویی مؤثر می باشد (P<0/05). همچنین آموزش مهارت خودآگاهی نیز بر افزایش شادکامی و کاهش تعارض های زناشویی مؤثر است (P<0/05).

Keywords:

مهارت ارتباط مؤثر , مهارت خودآگاهی , شادکامی , تعارض های زناشویی