زهره دهقانی نوقابی - دانشجوی رشته علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور مرکز گناباد
ملیحه پیشوایی - عضو گروه سلامت خانواده، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، ایران
زینب پیشوایی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، ایران

بهبود کیفیت زندگی یکی از مباحث اصیل و بنیادینی است که امروزه در جوامع بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی دین هم به عنوان راهی برای ادامه مسیر زندگی، و در سایه رسالت پامبران و امامت ائمه درصدند تا برنامه ای برای بهبود همه جانبه زندگی ارائه دهند. در این مطالعه تلاش شده است تا با استفاده از آیات و روایات این رویکرد قرآن و احادیث ائمه را با واقعیت و آنچه در عمل رخ می دهد، مورد بررسی قرار گیرد و میزان آن با توجه به تأثیر آن در زندگی فردی و جمعی محک زده شود. بر اساس آن چه جامعه شناسان و روانشناسان بر آن معتقدند چنانچه فرد در زندگی دارای هیجانات مثبت و امید در زندگی باشد کیفیت زندگی او بهبود یافته و این امر با آموزه های دینی ما مبنی بر امید به آینده، توکل بر پروردگار و اثار آن مشابهت و مطابقت دارد. لذا می توان نتیجه گرفت که دین مبین اسلام با توجه به شناخت کامل از فطرت آدمی و ویزگی هایش توصیه و پیامدهای مناسبی ارائه داده که در نهایت منجر به بهبود کیفیت زندگی انسان می شود.

کیفیت زندگی، آیات، روایات