بررسی رابط بین دینداری اضطراب در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران و علوم تحقیقات تهران

سابقه و هدف: این پژوهش به منظور بررسی ارتباط میان دینداری و اضطراف در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات و دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران انجام شده است. در پژوهش های پیشینی رابطه میان دینداری و بسیاری از متغیرها از جمله افسردگی، سلامتی، مذهب، حمایت اجتماعی، اشتغال و ... صورت پذیرفته است در این میان متغیری که به آن کمتر پرداخت شده است معنویت می باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی تحلیلی مقطعی بر روی 224 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران و تحقیقات انجام گردیده است. ابزار سنجی در این مطالعه پرسشنامه دینداری (خدایاری فرد) که شامل رابطه انسان با خداوند، دیگران، خویشتن و جهان هستی با 113 سوال و پرسشنامه اضطراب کتل با 40 سوال بود. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان دارد ارتباط آماری معنا داری بین دیندار ی و اضطراب دانشجویان وجود داشته است. در واقع افرادی که در آزمون دینداری دارای نمرات بالاتری بودند از اضطراب کمتری در مقایسه با افرادی که اعتقادات مذهبی قوی نداشتند، دارا بودند. نتیجه گیری: در مجموع جنین استنباط می گردد که دینداری سبب کاهش اختلالات اضطرابی در دانشجویان پزشکی و غیر پزشکی می شود. بنابراین می توان انتظار داشت که با تقویت باورهای دینی در میان دانشجویان، میزان استرس و اضطراب آنها را کاهش دهیم تا در ادامه عملکرد تحصیلی و شغلی بهتری داشته باشند.

Keywords:

دینداری , اضطراب , رابطه انسان با خداوند , رابطه انسان با جهان هستی , سلامتی روانی , دانشجویان