عارف اسدپور - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، مرکز سلامت روان آوای آرام
پیمان مرادی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمین

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه میزان امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی میان افراد معلول بینایی، شنوایی و ضایعه نخایی انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع علی و مقایسه ای بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه معلولین بینایی، شنوایی و ضایعه نخاعی که در اداره بهزیستی شهرستان ساری دارای پرونده بودند و نمونه این پژوهش به روش تصادفی ساده که برای معلولین بینایی 60 نفر، شنوایی، 60 نفر و همچنین ضایعه نخایی 60 نفر انخاب گردید. برای گردآوری داده ها از 2 پرسشنامه امید به زندگی میلر و بهزیستی روانشناختی ریف فرم 18 عبارتی استفاده گردید و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس ANOVA استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معناداری بین امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی معلولین بینایی، شنوایی و ضایعه نخایی وجود دارد.

امید به زندگی، بهزیستی روانشناختی، معلولین