مهسا حسینی - دانشجوی مقطع کارشناسی، رشته علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر کرمان

ورزش در سلامت و آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات هیجانات، تصویر بدنی مثبت، رشد اجتماعی و تأمین نیازهای دوستی، رقابت، جلب توجه، امنیت و تقویت روحیه ی گروه تأثیر دارد. یکی از کارکردهای مهم ورزش کمک به رشد و تحول شخصیت روانی، اجتماعی و جسمانی افراد جامعه، تحکیم معاشر تجمعی و تسهیل دستیابیه به رشد مسئولیت اجتماعی و فردی ی باشد سینگر. (1980) در مطالعات خود به این نتیجه رسید که دانش آموزان مشارکت کننده در فعالیت های ورزشی و گروهی از رشد اجتماعی بهتری نسبت به دیگر دانش آموزان برخوردارند. لویز، تیموتی و همکارانش (1998) فعالیت های گروهی، ورزشی و فوق برنامه را باعث رشد اجتماعی دانش آموزان ذکر کردن. پاسکار لا (1997)، نریمانی (1385)، یاقوتی (1379)، محمدی (1377) دریافته اند ورزشکاران اجتماعی تر از غیر ورزشکاران می باشند. روش پژوهش ما برای جمع آوری اطلاعات، استفاده از منابع کتابخانه ای، دیجیتالی و سایت های معتبر می باشد و نگاهی نو به ورزش و تأثیر آن در کودکان پرداختیم.

ورزش، کودک، رشد