دسته بندی شبکه باران سنجی حوضه آبریز زاینده رود با استفاده از تجزیه کلاستر

تغییرات الگوی مکانی و زمانی بارش درحوضه های بزرگ قابل توجه می باشد که این تغییر پذیری تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله توزیع غیر یکنواخت توپوگرافی، تاثیر پذیری متفاوت از سیستم های عمومی گردش هوا و دوری یا نزدیکی به دریاها می باشد. بررسی وضعیت بارندگی به عنوان مهمترین پارامتر هیدرولوژیکی حوضه های آبریز با استفاده ازآمار و اطلاعات ایستگاه های باران سنجی یک حوضه آبریز بزرگ به شناخت بهتر وبرآورد واقعی تر از این مولفه هیدرولوژیکی حوضه های آبریز با استفاده از آمار و اطلاعات ایستگاه های باران سنجی که در نقاط مختلف حوضه های بزرگ و یا در اطراف انها واقع شده اند صورت میگیرد لذا دسته بندی مجموعه ایستگاه های باران سنجی یک حوضه آبریز بزرگ به شناخت بهتر و برورد واقعی تر از این مولفه هیدرولوژیکی مهم بخصوص در تحلیل های منطقه ای منتهی می گردد. در این تحقیق ایستگاه های باران سنجی واقع در حوضه آبریز رودخانه زاینده رود که توزیع زمانی و مکانی بارش در شبکه باران سنجی آن متوع بوده است با استفاده از تجزیه کلاستر به روش K-means ، همبستگی متوسط (UPGMA) وحداقل واریانس (Ward) دسته بندی ونتایج مورد مقایسه قرار گرفته است. در این بررسی مشخص گردید که روش تجزیه ای K-means در دسته بندی شبکه باران سنجی زاینده رود کارایی ندارد اما دو روش مرتبه ای همبستگی متوسط (UPGMA) و حداقل واریانس (Ward) همانند تحقیقات مشابه در سایر نقاط ، نتایج قابل قبولی را در برداشته اند.

Keywords:

تجزیه کلاستر , روش K-means , روش همبستگی متوسط (upgma) , روش حداقل واریانس (Ward)