رضا دیهیم

ابهام مفهومی، تعاریف چندگانه دارد و فقدان اطلاعات لازم در زمینه سرمایه اجتماعی، مانعی بر سر راه تحقیقات نظری وعملی در مورد نقش سرمایه اجتماعی بوده است. سرمایه اجتماعی، از آن جا که مکمل سایر منابعی است که تحت کنترلافراد و سازمان ها می باشند، منبع مهمی برای افراد و سازمان به شمار می رود. بسیاری از مطالعات به اترات سرمایهاجتماعی در سطح یک شرکت یا صنعت بر عملکرد پرداخته اند. اما مطالعات کمتری سرمایه اجتماعی را به بهره وری درسطح فردی مرتبط کرده اند. مطالعات محدود انجام شده در این زمینه، نشان دهنده تأتیر سرمایه اجتماعی بر کارآیی وبهره وری نیروی انسانی است. این تأتیر از راه های مختلفی امکان پذیر است. هزینه های پایین تر تعاملات، نرخ پایین ترجابه جایی افراد، تسهیم دانش و نوآوری و بهبود کیفیت محصولات، از جمله مواردی است که تأتیر سرمایه اجتماعی بربهره وری را نشان می دهند. با این وجود، تأتیر دقیق سرمایه اجتماعی بر بهره وری قابل اندازه گیری نیست، زیرا همسرمایه اجتماعی عوامل و متغیرهای بسیاری را شامل می شود که بسیاری از آنها کیفی هستند و اندازه گیری شان دشواراست و هم بهره وری متغیرهای زیاد را دربر می گیرد.