محمد اکبری بوررنگ - استاد یاربرنامه درسی دانشگاه بیرچند

نظام آموزش وپرورش از بزرگ ترین وگسترده ترین نظام های درون جامعه است که سرنوشت جامعه را در دراز مدت تعیین می کند بالدرستون براین اعتقاد است که آموزش وپرورش به عنوان اصلی ترین نهاد توسعه دهنده منابع انسانی ، در مسیر دست یابی به توسعه پایدار مبتنی بر ملاحظات جهانی نقش حساسی را بر عهده دارد. به اعتقاد گینگل (2002) ماهیت در حال تغییر جهان امروز باعث شده است که آموزش وپرورش بیش از هر چیزی خود را با این تغییرات همگام سازد برنامه های درسی از جمله وعناصری هستند که در تحقق بخشیدن به اهداف آموزشی نقش بسزایی دارند (نوروززاده و همکاران 1385) براین اساس برنامه های درسی که قلب مراکز دانشگاهی به شمار می آیند ومشخص کننده نقش ها واهداف آموزش وپرورش هستند شایسته توجه دقیق می باشند از همین روست برنامه های درسی همواره دستخوش تغییرات واصلاحات مداوم است (بزیزگر ،2000) تغییر در برنامه درسی به منظور تامین نیازهای اجتماعی وانعکاس آخرین دست اوردهای علمی از جمله ضروریات محسوب می شود ( وزیری 1378) بنابراین یکی از چالش های نظام آموزشی در بسیاری از ممالک جهان عبارت است از تغییر وبهسازی مداوم برنامه های درسی به گونه ای که بتوانند افراد را تربیت کنند که نسبت به نیازهای جامعه وموسسات موجوددر آنها پاسخگو باشند ( فتحی واجاره گاه کورش وهمکاران 1390).

حمایت سازمان ، مفید بودن ،پذیرش تغییر ، مدل، معادلات ساختاری