آسیه آل مراد - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس
زینب ابراهیمی - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس

نظام های آموزشی سیستم های پویایی هستند که همواره نیازمند تغییر متناسب با اقتضائات عصری جامعه خود می باشند بدیهی است سیستمی که خود را از تغییر بی نیاز بداند دیر یا زود از حرکت باز خواهد ایستاد بنابراین نظام های آموزشی همواره در صدد برنامه ریزی واجرای تغییرات مورد نیاز خود هستند وهیچگاه نمی توان نظام آموزشی را بدون تغییر فرض نمود.تغییرات از نظر تکنیکی ساده ولی از نظر اجتماعی پیچیده اند چرا که هزاران فرد در سطوح مختلف اجتماعی باید با آن درگیر شوند تا برنامه مورد نظر به اجرا در آید (فولن ، 1991) تجربه شکست در اجرای موفق برنامه های درسی که در نظام های آموزش دهه 50و60 میلادی رخ داد دست اندرکاران نظام آموزشی را متوجه ظرافت وپیچیدگی های تغییر واجرای برنامه های درسی در محیط های آموزشی نمود پس از آن بسیاری از پژوهش ها به منظور کشف ماهیت اجرا وچگونگی اجرای هوشمندانه تر تغییرات در محیط های انسانی انجام پذیرفت ( مهر محمدی 307:1387).

تغییر ، اجرای برنامه درسی ، ایزنر ، فولن