برنامه درسی علوم تجربی از نظرتاعمل ( با تاکید براصلاح نظام تربیت معلم )

درسند برنامه درسی ملی به حوزه ی علوم تجربی توجه ویژه ای شده وبیان گردیده است که آموزش علوم، تنها آموزش مفاهیم ودانش علمی رادربرنمی گیرد. بلکه فرایندهای علمی و روش علم آموزی ومهارت های پیچیده تفکررانیز موردتوجه قرارمی دهد. این امردرمسیری رشد یابنده، زمینه ساز پرورش انواع تفکر می شودو خودیادگیری ، ژرف اندیشی و تعالی جویی دردانش آموزان رامیسرمی سازد( وزارت آموزش وپرورش ، 1391) .مبنای آموزش علوم تجربی ازدوره ابتدایی است.صفوی (!385) باتوجه به یافته های پژوهشی درمطالعات تیمز، وضعیت دانش آموزان ایرانی در درس علوم تجربی رانامناسب ارزیابی کرده ومهم ترین علت آن رادرنصف دانش و روش های تدریس معلمان می داند. احمدی( 1380) ، ابراهیمی (1381)، بصری(1387)، شکوهیان (1388) ویوسفی (1386) نیز درتحقیقات خودبه همین نتیجه رسیده اند. ازآنجایی که درتحقیقات ذکرشده ، بخشی ازمشکلات دانش آموزان ابتدایی درآموزش علوم تجربی، به ضعف مهارت های حرفه ای معلمان نسبت داده شده، این ضرورت تشخیص داده شد که علل این موضوع پیگیری شود.بدیهی است که یکی ازعوامل که می تواند دراین رابطه نقش تعیین کننده ای داشته باشد، نظام تربیت معلم می باشد. دراین مقاله به اجمال به جایگاه علوم تجربی دربرنامه رشته های مرتبط بادوره ابتدایی پرداخته شده، تانقاط قوت وضعف آن ها مشخص گردد.

Keywords:

آموزش وپرورش , فرایندهای یاددهی , یادگیری درس علوم تجربی , مهارت های حرفه ای