علیرضا صابری نوقابی - عضو هیات علمی آموزش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی ومدیر گروه آموزشی فرهنگ وتاریخ

هدف این نوشتار تبیین رویکردی فرهنگی به تغییر برنامه درسی وتوضیح در خصوص کمک وتاثیر بالقوه ای است که این رویکردی می تواند برای بازبینی باورها ومفهوم برنامه درسی به عنوان فرهنگ داشته است این رویکردی با اتخاذ نگاهی کل گرا ومیان رشته ای منظری جدیدی پژوهش های تغییر برنامه درسی را موجب می شود وبا عمق بخشیدن آگاهی نسبت به مسائل وچالش های معطوف که در ذات اقدام وعمل مرتبط با برنامه درسی وجود دارد موضوع تامل واتخاذ تصمیم در جوامع محلی وفرهنگ بومی قرار می گیرد برای تبیین این رویکردی خطوط کلی بحث قالب چارچوب مفهومی ژوزف تبیین شده است که رویکردی خود به مطالعه برنامه درسی را با یک چارچوب تحلیلی نظام که مبنای توصیف فرهنگ های برنامه ی درسی است ارائه کرده است نظریه پردازان اجتماعی مفهوم فرهنگی شدن را برای بیان اهمیت فرهنگ در زمان حاضر به کار می برند فرهنگی شدن یعنی ادغام حوزه های اقتصادی اجتماعی سیاسی وفرهنگی در یکدیگر با محوریت امر فرهنگی امر اجتماعی واقتصادی با سیاسی اکنون از یک کلیتی فرهنگی متاثر می شوند که دیگر نمی شود برای فهم آن کلیت آن را به اجزایش تقلیل (فاضلی ،1390)این نگرش که گسترش مفهوم فرهنگ در رشته ها ،گفتمان ها وحوزه های معرفتی را در پی داشت زمینه ساز نوعی بینش فرهنگی در عرصه های مختلف گردیده است غالب شدن این نگرش استیلای رویکردی فرهنگی در مطالعات آموزش و پرورش را فراهم ساخت از اینرو فرهنگ در مطالعات آموزش وپرورش اهمیت می یابد وکنشگران وپژوهشگران این حوزه خود را ناگریز می بینند برای هر بحثی به انسان شناسی تاریخ اقتصاد ومطالعات فرهنگی رجوع کنند تا بتوانند امر تربیتی یاامر آموزشی را بستر فرهنگ تبیین وتوصیف نمایند.

برنامه ی درسی ،تغییرات برنامه درسی ،هوش فرهنگی ،مولفه های هوش فرهنگی ،جامعه پذیری ، فرهنگ پذیری