میلاد احمدوند - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه رازی
حبیب اله صفرزاده - استادیار گروه مهندسی مکانیک دانشگاه رازی

در این مقاله، تأثیر موانع پوشش داده شده با نانوذرات فلزی روی، بر روی عملکرد حرارتی هواگرمکن خورشیدی به صورت تجربی، بررسی شده است. از قطعات آلومینیومی با ابعاد ۴۱ سانتیمتر در ۴۱ سانتیمتر و با ضخامت یک میلیمتر، به عنوان مانع، استفاده شده است. این موانع با آرایش های متناوب و متوالی و به صورت عمود بر جریان، در هواگرمکن قرار داده شدند. پارامترهای اندازه گیری شده در این تحقیق، دمای هوای ورودی و خروجی، دمای صفحه جاذب، دمای محیط و تابش خورشید، هستند. آزمایش برای دو دبی جرمی0/01 کیلوگرم بر ثانیه و0/02 کیلوگرم بر ثانیه انجام شد. بازده انرژی، با استفاده از قانون اول ترمودینامیک بر حسب زمان ارائه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بیش ترین بازده مربوط به هواگرمکن با موانع با آرایش متناوب همراه با پوشش نانو ،در دبی جرمی 0/02 درصدکیلوگرم بر ثانیه(با بازده متوسط56/12 ) است . و کم ترین بازده، مربوط به هواگرمکن بدون مانع در دبی جرمی 0/01کیلوگرم بر ثانیه (با بازده متوسط24/74 درصد) می باشد.

هواگرمکن خورشیدی، پوشش نانو ذرات، عملکرد حرارتی