بررسی اثرات پخش سیلاب بر حاصلحیزی خاک در عرصه آبخوان سبزوار - داورزن

پخش سیلاب در مخروط افکنه و یا واریزه های باد بزنی شکل سنگریزه (آبخوان) نقش موثری در بهبود و حاصلخیزی خاک، ذخیره آب های زیر زمینی، احیا و تقویت پوشش گیاهی وجلوگیری از حرکت شن های روان دارد. اهمیت پخش سیلاب در ارتباط با منابع خاکی بیشتر از آن جهت است که ته نشینی مواد معلق با کیفیت خوب بر روی خاک های جوان وزمین های فرسوده انها را به زمین های بارور تبدیل نموده و موجب رونق پوشش گیاهی و یا درختی میشود ورود حجم زیادی از سیلاب محتوی املاح و بار معلق فراوان و ته نشینی این مواد در شبکه های پخش سیلاب موجب بروز تغییراتی در بعضی از خواص خاک می شود. بطوریکه استفاده از گل و لای و لجن انباشته شده در تورکینست ها و کانالهای انتقال سیلاب به عنوان کود و ماده اصلاح کننده خاک در پای درختان هنگام کاشت استفاده شده است. در این تحقیق اندازه گیری برخی متغیرهای خاک شامل ماده الی ، فسفر و پتاسیم که در روند تغییرات حاصلخیزی خاک موثرند مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. لذا با نمونه برداری از نقاط مختلف عرصه پخش و سیلاب و آنالیز شیمایی این نمونه ها، روند انها بررسی شد. لذا به منظور تجزیه و تحلیل نتایج و مقایسه اثرات پخش سیلاب بر حاصلخیزی خاک بین عرصه و شاهد در عمقهای مختلف از روش آماری t-test به روش uneqaltterthwaite استفاده گردید. نتایج حاصله بیانگر این است که ماده الی و فسفر در سطح 5% معنی دار می باشد پتاسیم در هیچ سطحی معنی دار نبوده، مناسب بودن مواد معلق در سیلاب و پخش آن سبب افزایش حاصلخیززی خاک مانند ماده الی و فسفر قابل جذب در عرصه پخش سیلاب گردیده است.

Keywords:

پخش سیلاب , حاصلخیزی , آبخوان , سبزوار