هدی میرآخورلی - دانشجوی کارشناسی ارشد،مهندسی برق- مخابرات سیستم،دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام
علی شهزادی - عضو هیئت علمی، گروه برق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام
رامین شقاقی - عضو هیئت علمی،گروه برق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام

شبکه های مشارکتی شامل چندین منبع و چندین رله با استفاده از آشکار سازی چند کاربری قادر به ایجاد بهره دایورسیتی فضایی، بهبود پوشش شبکه و افزایش ظرفیت بالقوه شبکه هستند. بطور کلی استفاده از روش های مشارکتی باعث کاهش بهره وری طیفی می گردد و برای جبران این مشکل می توان از تکنیک های کدینگ شبکه استفاده نمود. دراین مقاله به تلفیق بحث کدینگ شبکه مشارکتی و سیستم های مخابراتی چند ورودی- چند خروجی پرداخته می شود. که استفاده همزمان از این تکنیک ها منجر به بهبود احتمال خطا و نرخ گذردهی شبکه می گردد.با طراحی توام کدینگ شبکه مشارکتی و تکنیک های مخابراتی چند ورودی- چند خروجی در واحدهای شبکه می توان دایورسیتی مکانی ایجاد نمود که بهبود احتمال خطا را به همراه افزایش قابل ملاحظه نرخ گذردهی ایجاد می کند. شرط موفقیت دایورسیتی نیز مستقل بودن کانال ها و مسیرهای مختلف می باشد. نتایج بدست آمده نیز بیانگر بهبود نرخ گذردهی ایجاد می کند. شرط موفقیت دایورسیتی نیز مستقل بودن کانال ها و مسیرهای مختلف می باشد. نتایج بدست آمده نیز بیانگر بهبود نرخ گذردهی و کاهش احتمال خطای این طرح است.

بهره دایورسیتی سیستم چندورودی-خروجی، شبکه مشارکتی، کدینگ شبکه مشارکتی