خلیل صالحی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، ایلام
محمد شیری - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه کامپیوتر، ایلام
رامین صیادی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه برق، ایلام

شبکه های رادیوشناختی در چند سال اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. شبکه های رادیوشناختی از کاربرانی تشکیل شده اند که مجهز به دستگاه های فرستنده/ گیرنده با قابلیت تغییر مشخصات و پارامترهای رادیویی خود هستند. پروتکل های مسیریابی مختلفی تاکنون برای شبکه رادیو شناختی طراحی شده است که برای انتقال داده ها، تنها از یک مسیر بهینه استفاده می کنند. اما استفاده ی مداوم از یک مسیر باعث می شود انرژی نودهای موجود در آن مسیر سریع تر از سایر نودهای شبکه مصرف شود. در ضمن با توجه به پایین بودن قابلیت اطمینان کانال ها، استفاده از یک مسیر منجر به کاهش قابلیت اطیمنان در ارسال داده ها خواهد شد. گروهی از پروتکل های مسیریابی به نام مسیریابی چندگانه کلاسی از الگوریتم های مسیریابی را معرفی می کنند که به هر نود منبع اجازه می دهد، برای ارسال داده ها چندین مسیر مختلف را به سمت نود مقصد شناسایی کند. با استفاده از این تکنیک می توان ترافیک شبکه را باتوجه به کیفیت هر مسیر، روی چندین مسیر تقسیم نمود. در این مقاله یک پروتکل مسیریابی چندگانه با استفاده از الگوریتم AODV در شبکه های رادیو شناختی باتوجه به معیارهای تعداد پرش ها، زمان ناشی از تعویض کانال، زمان شنود کانال و احتمال تداخل با کاربران اولیه (کیفیت کانال) را بررسی کرده و مسیرهای بهینه را با در نظر گرفتن معیارهای فوق انتخاب می کند.

شبکه های رادیوشناختی، کیفیت کانال، پروتکل های مسیریابی، مسیریابی چندگانه