الهام امینی - دانشجوی دکتری شهرسازی(دانشور) .مدیراجرایی و بازرس هیئت مدیره جامعه مه

با توجه به رشد جمعیت و افزایش شهرنشینی ، توجه به حوادث طبیعی و کاهش آسیب پذیری شهری در برابر آن به عنوان یک پارامتر اثرگذار و تعیین کننده در برنامه ریزی شهری ضروری است. کاهش آسیب پذیری شهر در برابر سوانح طبیعی تنها از طریق تمهیدات ساختمانی مقدور نخواهد بود و توجه به ایمنی شهر در برنامه ریزی شهری می بایست مدنظر قرار گیرد. این مقاله بر آن است عوامل ضروری جهت ارتقاء کمی و کیفی برنامه ریزی شهری و محیطی برای مقابله با اثرات منفی ناشی از سوانح طبیعی را که تهدیدی برای ما و نسلهای آینده است. معرفی نماید. تاکید بر این است که در بسیاری از موارد نحوه ساخت و سازهای انسان و مکان استقرار سکونتگاه های وی در چگونگی پیامدهای ناشی از وقوع سوانح طبیعی موثر واقع می گردد. سعی بر پاسخ 3 سوال اساسی است اول آن که شهرسازی چیست؟ دوم چرا دانش شهرسازی(برنامه ریزی شهری و طراحی شهری) در کاهش اثرات ناشی از سوانح طبیعی از اهمیت خاصی برخوردار است؟ و سرانجام اینکه چگونه می توان شهرها را به گونه ای برنمه ریزی و طراحی نمود که به هنگام وقوع زلزله کمترین آسیب به آنها وارد شود؟ موضوع اساسی این مقاله بیان ضرورت توجه به برنامه ریزی شهری در برابر زلزله ، و تبیین نقش مهم شهرسازی در کاهش آسیب پذیری شهر در برابر زلزله است.

شهرسازی ، برنامه ریزی و طراحی شهری ، آسیب پذیری ، بلایای طبیعی