ارزیابی عملکرد شهرهای جدید ایران در جذب سرریز جمعیت مادرشهرها (مطالعه موردی:شهر جدید مجلسی)

برنامه ریزی شهری در اوایل قرن بیستم بمنظور پاسخ دادن به شرایط ویژه تاریخی پس از انقلاب صنعتی شکل گرفت.تا پیش از انقلاب صنعتی،شهرنشینی و رشد شهرها بسیار محدود بود و مسائل و مشکلات شهری دامنه ای محدود داشت. شهرهای جدید پدیده ای اجتماعی اقتصادی در سطح جهان است که دارای الگوی رفتاری خاص در مسائل - مختلف می باشند.شهرهای جدید ابزاری برای حل مسائل مختلف حیات شهری می باشند.ایجاد شهرهای جدید با توجه به اهداف ایجاد و عملکردهای خاصی که داشته اند،گاه تبدیل به یک قطب جمعیتی شده و گاه آنقدر ضعیف عمل کرده اند که انسان تمایلی به زندگی در آن ها ندارد.شهر مجلسی یکی از شهرها در حوزه ی کلان شهر اصفهان است.هدف از نگارش این مقاله ارزیابی عملکرد این شهر در جذب سرریز جمعیت مادر شهر اصفهان می باشد،بر اساس مطالعات کتابخانه ای اسنادی صورت گرفته است.نتایج تحقیق حاکی از عدم موفقیت این شهر در جذب سرریز جمعیت شهر - اصفهان می باشد.