محسن شاطریان - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه کاشان
شیوا آقابزرگی زاده - کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه کاشان

در چند دههی اخیر، شهرنشینی و مشکلات ناشی از زندگی در کلانشهرها سبب شده بحث توسعه پایدار شهری بر ادبیات نظری توسعه و برنامهریزی شهری تسلط پیدا کند. توسعه پایدار شهری توسعهای است که در عین برآوردهکردن نیازهای فعلی توان مداوم جوامع شهری نسلهای آینده را نیز در ابعاد مختلف زیستمحیطی، اقتصادی، اعتماعی عرهنگی تضمین میکند. یکی از مؤلفه هایی که به توسعه پایدار - شهری در تضمین این توانایی کمک میکند آموزش شهروندی است که تعلیم قوانین شهری و روش زندگی کردن در کنار یکدیگر را در بر میگیرد. مقالهی حاضر در پی آن است که نقش این آموزش را در توسعه پایدار شهری بررسی کرده سپس به توصیف و تحلیهل آن بپهردازد. از روش کتابخانهای برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. آنچه بهدست آمده نشان میدهد که آموزش، اساس توسعه است و آموزش شهروندی مهارتهایی را برای ایجاد قوانین و تغییر آنها در فرد ایجاد میکند و آگاهیهای عمومی شهروندان را افزایش داده و موجب مشارکت آنها در امور جامعه میشود و به کاهش فقر و نابرابری نیز کمک میکند. بدین ترتیهب آموزش شهروندی در مقاطع مختلف سبب توسعه اقتصادی، توسعه فرهنگی، توسعه اعتماعی و توسعه زیست محیطی جامعه میشود

آموزش شهروندی، توسعه پایدار شهری، توسعه اجتماعی - فرهنگی، توسعه زیست محیطی، توسعه اقتصادی