فاطمه افرندخلیل آباد

انسان ها همواره در طول تاریخ تمایل به حضور درکناره های آبها داشته اند. اما این حضور تأثیرات گسترده ای بر منابع آبی داشته است و رودخانه ها در این میان از حساس ترین و تغییرپذیرترین منابع می باشند که همواره در معرض تغییر، اصلاح، کانالیزه شدن و آلودگی قرار گرفته اند . می توان گفت دیگر رودخانه ها درزمینه های شهری آزادانه در قلمروی خود جاری نیستند.رودخانه ها از نمودهای دینامیکی طبیعت میباشند و در میان منابع طبیعی پایداری هستند که پتانسیل های بالقوه ای جهت ایجاد فضاهای تفرجگاهی و فراغتی را به همراه دارند. رودخانه ها، توده هایی از آبهای جاری با مسیرهای انتقال آب روی سطح زمین، حاصل از ذوب شدن برفها و بارش باران های فصلی میباشند که در مجراهای طبیعی به سوی حوضههای آبگیر خود در حرکت میباشند. حضور رودخانه کن در این موقعیت و استقرارش نسبت به شهرتهران و جریان آب رودخانه ، بزرگترین فرصت برای حفظ و ایجاد فضاهای شهری پایدار و فضاهای سبز شهری را فراهم آورده است . حفظ و توسعه کیفیت های زیست محیطی موجود در تعریف سیمای شهر تهران و یگانگی هویت آن نقش عمده دارد .رودخانه کن با وسعت و اشکال متنوع سرسبز خود با تنوع کم نظیری علاوه بر آن می تواند شاخص کیفیت زیست محیطی شهر)جنبه های اکولوژیکی ,جنبه های شهرسازی و تکنیکی و جنبه های روحی روانی بر شهروندان و جنبه های زیبا شناختی و اجتماعی و تاثیر گذارترین آن در تعریف هویت و یگانگی شهر تهران شناخته می شوند , فرصت استفاده از مناسب ترین فضاهای شهری پایدار را برای اوقات فراغت فراهم می سازد.

توسعه پایدار ، طراحی شهری پایدار ، رودخانه های درون شهری