بهاره جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
علی اصغر اسمعیل پورروشن - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام

امروزه با توجه به افزایش روند مصرف سوخت های فسیلی، محدودیت و غیر قابل تجدید بودن آن ها و همچنین پیامدهای سوء زیست محیطی و بهداشتی ناشی از این منابع، سمت و سوی بسیاری از تحقیقات جهانی به مهار بحران انرژی جلب شده است. از این روی اکثر پژوهشگران می کوشند تا با جایگزینی انرژی های تجدیدپذیر و با اجرای اصول پایداری محیطی، از آلودگی محیط زیست بکاهند. در این میان از آنجا که ساختمان ها تولید کننده بخش عمده ای از گاز کربنیک متصاعد شده هستند، می توانند نقش مهمی در فرآیند حفظ محیت زیست و کاهش آلودگی داشته باشند. در واقع معماری می تواند با استفاده هوشمندانه از انرژی های پاک پایدار، کیفیت زندگی را ارتقاء داده و در تقلیل مصرف منابع تجدید ناپذیر و بهینه سازی مصرف انرژی های تجدید پذیر موثر باشد. از اینروی هدف از نگارش این مقاله که با روش تحلیلی _ توصیفی و گردآوری اسنادی اطلاعات انجام گرفته است، معرفی انرژی های پایدار و استفاده از آن ها در معماری به منظور دستیابی به پایداری، کاهش آلودگی زیست محیطی و بهینه سازی مصرف انرژی می باشد.

انرژی های نو، بهینه سازی مصرف انرژی، انرژی های پاک، نگهداشت انرژی، انرژی های تجدیدپذیر