سرمایه فکری، پارادایم نوین در سازمان های امروزی

مفهوم سرمایه فکری همیشه مبهم بوده و تعاریف مختلفی برای تفسیر این مفهوم مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری تمایل دارند از اصطلاحاتی مانند دارایی ها، منابع یا محرک های عملکرد به جای کلمه سرمایه استفاده کنند و آنها واژه فکری را با کلماتی مانند نامشهود، بر مبنای دانش یا غیر مالی جایگزین می کنند. سرمایه فکری، دارایی است که توانایی سازمان را برای ایجاد ثروت اندازه گیری می کند. این دارایی ماهیتی عینی و فیزیکی ندارد و یک دارایی نامشهود است که از طریق به کارگیری دارایی های مرتبط با منابع انسانی، عملکرد سازمانی و روابط خارج از سازمان به دست آمده است. همه این ویژگی ها باعث ایجاد ارزش در درون سازمان می شود و این ارزش به دست آمده به دلیل اینکه یک پدیده کاملاً داخلی است ، قابلیت خرید و فروش ندارد. در چنین شرایطی، سرمایه فکری و دارایی های نامشهود از عوامل مهم موفقیت به شمار می روند و در رقابت اقتصادی جدید، دارایی های مبتنی بر دانش، فراهم کننده یک مزیت رقابتی ذاتی هستند. با این تفاسیر در تحقیق حاضر، به ترتیب، دسته بندی دارایی های سازمان، مفاهیم سرمایه فکری، سیر تاریخی سرمایه فکری، انواع طبقه بندی های عناصر سرمایه فکری، عناصر سرمایه فکری، نقش و تاثیر سرمایه فکریسازمان در مدیریت راهبردی منابع انسانی، سرمایه فکری: عامل مزیت رقابتی مورد بررسی قرار می گیرند.

Keywords:

سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای