بررسی ارتباط موضوعی حضرت علی(ع) و خوشنویسی در هنر اسلامی

با بررسی رشد و گسترش ارتباطات در جوامع بشری، می توان خط و نگارشتن را از اصلی ترین ضروریات انتقال اطلاعات و مفاهیم در تمدن ها دانست. با ظهور اسلام و نظر به اینکه معجزه در این دین کتاب الهی است، صحه گذاری بر اهمیت آن درجوامع اسلامی ضروری می نماید. به همین مناسبت زیبا نویسی خط(خوشنویسی) از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ می توان اینگونه برآورد کرد که زیبا نوشتن معجزه دین، علاوه بر انتقال مفاهیم، ارزش معنوی قابل توجه ای برای هنرمند دارد . ارزشی که برای خوش نوشتن کلام خدا در اسلام پدید آمد نتیجه توجه و توصیه پیامبر(ص) و علی(ع)(جانشین ایشان)برای گسترش واعتلای هنر خوشنویسی در جهان اسلام می باشد. بر این اساس می توان پی به جایگاه خوش نوشتن و خوشنویسی در فرهنگ، هنر اسلامی برد. نیز از این منظر که حضرت علی(ع)را مقتدای عارفان شیعی می دانند و همچنین عنوان اولین خوشنویس اسلام را به ایشان نسبت می دهند، می توان فرضیه ای تحت عنوان نقش و رابط حضرت علی به عنوان اولین پیشوا در حوزهعرفان و اولین خوش نویس در هنر خوشنویسی شیعی مطرح نمود. از همین رو نقش ایشان در بررسی تکوین خوشنویسی اسلامی ضروری می نماید؛ که با پیگیری جایگاه ایشان در مباحث عرفانی، به تبیین و ثأثیر وجود ایشان در خوشنویسی(خصوصاٌدر هنر خوشنویسی شیعی که حوزه آن در هنرهای دیگر از جمله هنرهایی نظیر کتاب آرایی و کاشیکاری و ... گسترش دارد، همچنین تأثیر وجود ایشان در عملکرد هنرمندان برای تعالی هنر خوشنویسی و بیان عرفان ناب اسلامی از طریق خوش نوشتن) پرداخته می شود. از همین رو برآنیم تا با پژوهشی که گردآوری مطالب آن به روش کتابخانه ای صورت گرفته، با شیوه توصیفی- تحلیلی و روش تطبیقی به بررسی و تبیین این دیدگاه بپردازیم که حضرت علی(ع)(با توجه به نقش عرفانی ایشان)به عنوان راهگشای هنر خوشنویسی شیعی در دوران های بعدی هنر اسلامی است.

Keywords:

عرفان اسلامی , خوشنویسی شیعی , علی(ع)