سوان عزیزآغجه قلعه - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبائی
عبدالظاهر قزلجه - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبائی
جواد جمشیدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبائی
محسن تیموری - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبائی

شهر را نمی توان صرفا مکانی برای زیست گروهی از مردم تعریف کرد، چرا که در کنار آن افزودن مدنیت بر کالبد شهر و ایجاد مکان های مطلوب زیست و تلاقی اجتماعی لازم است. یکی از فضاهایی که می تواند کالبد شهر را با ذهنیت مردم تلاقی بدهد، فضاهای فرهنگی و سبز می باشد. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا عملکرد باززنده سازی پروژه زندان قصر از طریق سنجش تاثیر عوامل درونی و بیرونی و تبدیل آن به باغ موزه زندان قصر با استفاده از تشکیل جداولIFE و EFE و تکنیک AHP در تهران مورد تحلیل قرار دهد. به همین منظور از جامعه هدف به صورت خوشه ای نمونه گیری کرده و به تعداد 300 پرسشنامه بینمراجعه کنندگان و ساکنین توزیع شد و با 10 نفر از ساکنین محدوده باغ موزه مصاحبه باز به عمل آمد. نتیجه تحقیق حاضر بر این است که پروژه زندان قصر در زمینه عوامل بیرونی نسبت به عوامل درونیضعف های بیشتری داشته است. عدم مشارکت مردمی مطلوب، عدم تأمین خدمات محدوده و عدم برخورداری از فرایند برنامه ریزی مناسب در این پروژه طبق نظر ساکنین به صورت نسبی برآورده شده است. نتیجه تحلیل سلسله مراتبی براساس نظر پاسخ دهندگان حاکی از آن است که از بین عوامل درونی، افزایش فضای سبز و دارابودن نقش محرک توسعه و از بین عوامل بیرونی، کمبود فضای تفریح کودک و خانواده و افزایش ترافیک مسائل مقدم در این پروژه بوده است

فضای شهری متروک، شرکت توسعه فضای فرهنگی، باغ موزه زندان قصر، تحلیل سلسله مراتبی، جداول EFE و IFE