علی زنگی آبادی - دانشیاردانشکده جغرافیا وبرنامه ریزی دانشگاه اصفهان
حسن بیک محمدی - دانشیاردانشکده جغرافیا وبرنامه ریزی دانشگاه اصفهان
فضل اله کریمی قطب آبادی - کارشناس ارشد جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

توسعه پایدار شهری به دنبال ساختن یک شهر نسبتاً ایده آل و آرمانی است که در آن هم شهروندان معاصر از یک زندگی نسبتاً خوب برخوردار شوند و هم توانایی های نسل آینده برای برآورده کردن نیازهایشان به مخاطره نیفتد. در این میان پرداختن به موضوع امنیت شهری از آنجایی مهم می نماید که وابستگی متقابل میان امنیت و توسعه، اجتناب ناپذیر است. امروزه متروپل شیراز مهمترین قطب جمعیتی در استان فارس و جنوب ایران می باشد. تمرکز بیش از حد خدمات دراین شهرزمینه را برای تمرکز جمعیت فراهم نموده است که نتیجه این امر ناپایداری های امنیتی درابعاد مختلف اقتصادی، کالبدی و فرهنگی اجتماعی می باشد. هدف - این مقاله بررسی ابعاد ناپایداری های امنیتی براساس شاخص های توسعه پایداردر شهرشیراز می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که - شهرشیراز در زمینه های محیطی)کالبدی(، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی با ناپایداری امنیتی - مواجه است. آسیب پذیری بافت های مسکونی در برابر مخاطرات طبیعی، نرخ بالای بیکاری، آمار بالای وقوع جرم و جنایت و... همه می توانند تنها بخش هایی از مسائلی باشند که مدیریت شهری شیراز با آن روبرو می باشند. در جهت امنیت پایدار شهری بر اساس شاخص های توسعه پایدار شهری لزوم اتخاذ مدیریت یکپارچه از سوی مسئولان شهر شیراز الزامی می باشد.

امنیت پایدار، شهر، توسعه پایدار شهری، ناپایداری امنیتی، شیراز