مدیریت راهبردی حمل و نقل عمومی در راستای توسعه پایدار شهری کلانشهر تهران

مدیریت راهبردی ، برنامه ای هماهنگ ، جامع و پیوسته است که استعداد ممتاز سازمان را با محیط پیوند می دهد ومنظور از آن ، تحقق هدف های سازمان در چارچوب اجرای صحیح مدیریت است و توسعه پایدار نیز توسعه ای است که در جهت رفع نیازهای نسل کنونی باشد ، بدون اینکه توانایی های نسل آینده را در رفع نیازهایشان کاهش دهد در همین ارتباط ، زمینه ایجاد و توسعه حمل و نقل با تأکید بر توسعه پایدار در شهر تهران و برنامه ریزی راهبردی می تواند مؤثرترین ابزار هدایت توسعه شهر ، شکل دهی به محیط و ارتقای کیفیت زندگی شهری شود ، فقدان برنامه ریزی راهبردی برای سامانه های حمل و نقل شهری علاوه بر این که موجب تکرار سرمایه گذاری های مشترک در زیرساخت های جامعه می شود ، باعث ناهماهنگی و ناسازگاری این سامانه ها با یکدیگر نیز شده و ممکن است مشکلات بیشماریرا در اتصال زیر سامانه ها به یکدیگر ایجاد کند به همین منظور در مقاله حاضر به بررسی مدیریت راهبردی در حمل و نقل عمومی در توسعه پایدار شهر تهران با روش توصیفی تحلیلی با استفاده از اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای و داده – های آماری و تکمیل پرسشنامه و مشاهدات میدانی پرداخته ایم . درابتدا نقاط قوت و ضعف ، فرصت ها و تهدیدهای توسعه حمل و نقل عمومی با تأکید بر توسعه پایدار تعیین و با استفاده از مدل SWOT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته های تحقیق نشانگر آن است که راهبرد نهایی توسعه حمل و نقل پایدار شهری کلانشهر تهران یک راهبرد تهاجمی بر پایه تقویت نقاط قوت و استفاده از فرصتهای موجود است

Keywords:

برنامه ریزی راهبردی , حمل و نقل عمومی , توسعه پایدار شهری , کلانشهرتهران , مدل SWOT