رویا منفرد فردین فر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی نطنز
زهرا عباسی - دانشجوی دکتری معماری و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز

پذیرش فرهنگی و گرایش به فرهنگ بیگانه، جریانی است که بسیاری از جوامع با آن مواجه بودهاند. یکی از عوامل مهم و تعیینکننده در این جریان، سلطه و برتری کشورهایی است که دارای ابزار و امکانات فرهنگی برتر و قابلنفوذ به سایر کشورها هستند. یکپارچگی فرهنگی جهان علیرغم ظاهر فریبندهاش بحرانآفرین است و ما را از خود بیگانه میکند. ما از طریق تمایزمان با دیگران هویت پیدا میکنیم و موجودیت ما با هویتمان گره خورده است. اگر مرز بین تمایزها مخدوش شود، با جهانی بیمعنا، ملالآور و افسرده مواجه خواهیم شد. در این میان خاطره عنصری مؤثر در بازنگری فرهنگی و هویتی شهروندان می باشد. سینما و معماری میتوانند باروایت کردن زمان و مکان در جامعه آن را دارای هویت کنند که متأسفانه بحران هویت در حال حاضر دامنگیر این رشتهها شده است. همان طور که آدمی با دیدنفیلم خود را در آن موقعیت تصور کرده و به این ترتیب گویی خود را در نقش شخصیت فیلم دیده و بازی میکند و خاطراتش را به یاد می آورد در فضای معماری نیز این عامل می تواند بر هویت مندی بازدید کنندگان کمک کند. حال ما باید سعی کنیم معماری را در ساحت هنرمندانهاش معنا کنیم و برای این روزگار بیقواره طرحی نو دراندازیم و نگذاریم نشانهها و هویت اصلی شهرها و مکانهای اصلیمان رنگ ببازد. در این جهت به نوشتن این مقاله پرداخته ایم

خاطره ، هویت،سینما،فضا