سمیه اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی،گروه حقوق خصوصی ،دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه ،کرمانشاه ،ایران
سعید خردمندی - استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه ،گروه حقوق خصوصی ،دانشکده حقوق و علوم سیاسی،واحد کرمانشاه،دانشگاه آزاد اسلامی ،کرمانشاه، ای

قانونگذاران کشورها برای حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست ، مقررات ویژه ای را تدوین می کنند . از جمله این اقدامات حمایتی ، پیش بینی نهادی به عنوان فرزند خواندگی و یا به اعتبار قانونگذار ایران نهاد سرپرستی است . در این پژوهش با بررسی مقایسه ای قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست مصوب 1931 و قانون حمایت از کودکان بی سرپرست سال 1931 ، دیدگاههای قانونگذار ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و راهکارهایی برای حمایت بهتر از حقوق فرزندخوانده به قانونگذار ارائه می گردد. هرچند قانون جدید حاوی گامهای مثبت و اثربخشی نسبت به قانون سابق است ، اما بدون شک دارای نواقصی است که برطرف شدن ان موجبات حفظ حقوق کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست را فراهم می آورد

حقوق کودک، فرزندخواندگی ،سرپرستی