هرمز اسدی کوه باد - استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان ،گروه حقوق ،اصفهان،ایران
محمدرضا یزدان پناه - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی –مسوول مقاله ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان گروه حقوق،اصفهان،ایران

دادرسی عادلانه یکی از حقوق اساسی طرفین دعوی است که پس از طرح و مراجعه به مراجع قضایی و شروع به رسیدگی امتناع و توقف دعوا متصورنیست و دادگاه مکلف به دادرسی و بررسی ادعاها و اسناد و مدارک طرفین بوده است از سوی دیگر همین اصل بنیادی برای تحقق غایت دادرسی در برخی موارد مقتضی توقف است و با فوت و حجر و زوال سمت متوقف می گردد. بر اساس ماده 101 قانون آیین دادرسی مدنی در زمینه توقیف دادرسی را میتوان به دو بخش تقسیم کرد، بخش اول، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تأثیری در دادرسی نسبت به دیگران داشته باشد. بخش دوم، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تأثیری در دادرسی نسبت به دیگران نداشته باشد. موارد دیگری نیز مانند عدم تهیه وسیله اجرای قرار ،و عدم پرداخت دستمزد کارشناس در مرحله تجدید نظر ممکن است از موجبات صدور قرار توقیف دادرسی گردد. این مقاله با توجه به اقتضای موضوع موارد مذکور را به روش توصیفی تحلیلی بررسی نموده که فوت یا حجریا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا جگونه موجب توقیف دادرسی می گردد .

توقیف دادرسی،فوت، حجر، زوال سمت، زوال دادرسی