بررسی تأثیر کارایی سرمایه فکری بر عملکرد شرکت های صنعت خودروسازی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی این تحقیق ارزیابی کارایی سرمایه فکری شرکت های صنعت خودروسازی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA) می باشد. در این تحقیق با توجه به روش تحلیل پوششی داده ها متغیر های سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و به طور کلی سرمایه فکری (ترکیبی از سرمایه انسانی و ساختاری) به عنوان متغیر های وروردی و متغیرهای ارزش ایجاد شده برای صاحبان سهام، ارزش افزوده اقتصادی و شاخص کیو توبین به عنوان متغیر های خروجی تعریف شده اند. همچنین جهت تعیین شرکت های کارا و ناکارا از تکنیک تحلیل پوششی داده ها بر مبنای روش BCC وردی محور گرا و با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های 32 شرکت صنعت خودروسازی نشان می دهد میانگین میزان کارایی در این شرکت ها 699/0 بوده که بیشتر از حد متوسط می باشد. همچنین این نتایج نشان می دهد شرکت شرکت های صنعت خودروسازی بر مبنای کارایی سرمایه فکری دارای رتبه های متفاوتی نسبت به هم می باشند، تایید می گردد. همچنین این نتایج نشان می دهد بین ابعاد کارایی سرمایه فکری و سود آوری شرکت های صنعت خودرو سازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

کارایی سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه فکری , تکنیک تحلیل پوششی داده ها