دنیا رسولی - تهران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب دانشکده فنی گروه مهندسی شیمی
تورج محمدی - تهران دانشگاه علم وصنعت ایران دانشکده مهندسی شیمی مرکزپژوهشهای فرایندهای جداسازی غشایی

دی اکسیدکربن به علت داشتن بیشترین زمان مانددراتمسفر نسبت به سایرگازهای گلخانه ای و همچنین به عنوان عامل واکنشهای جانبی و سم کاتالیست محسوب شده و واحدهای حذف آن ازجمله مراحل کلیدی دراکثرواحدهاست دراین پژوهش به مدلسازی و شبیه سازی جداسازی دیاکسیدکربن ازمخلوط گازی شامل دی اکسیدکربن و متان بااستفاده ازحلال آب مقطردرتماس دهنده ی غشایی الیاف توخالی پرداخته شده است شبیه سازی فرایند با استفاده ازنرم افزار کامسول صورت گرفته و اثرپارامترهایی همچون سرعت حلال و شدت جریان حلال برمیزان جذب و جداسازی دی اکسید کربن مورد بررسی قرارگرفته است افزایش سرعت حلال گرادیان غلظت دی اکسید کربن وحلال را درفصل مشترک حلال - غشا افزایش میدهد بنابراین غلظت خروجی دی اکسید کربن کم میشود و با کاهش غلظت خروجی دی اکسید کربن درصد جذب دی اکسید کربن افزایش می یابد و جذب جزئی دی اکسید کربن و شارجذب آن به محض افزایش سرعت جریان مایع افزایش می یابد دراین فرایند بدلیل پایین بودن نرخ انتقال جرم تغییر دبی حلال تاثیر زیادی روی میزان جداسازی وجذب دی اکسیدکربن ندارد و قابل چشم پوشی است درنهایت هم نتایج شبیه سازی با داده های ازمایشگاهی مقایسه شد که اختلاف بسیارناچیز آن باداده های تجربی دقت بالای مدل را تایید می کند

دی اکسیدکربن /متان /شبیه سازی /جداسازی گازها /غشا الیاف توخالی