رابطه بین عملکرد خانواده و خودکنترلی با اختلالات رفتاری مطالعه موردی نوجوانان خوابگاه کمیته امداد امام خمینی(ره)

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین عملکرد خانواده و خودکنترلی با اختلالات رفتاری مطالعه موردی نوجوانان خوابگاه کمیته امداد امام خمینی ره می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش اموزان دختر و پسر خوابگاه کمیته امداد امام خمینی شهرستان سپیدان میباشد. نمونه آماری به دلیل محدود بودن جامعه، کلیه دانش آموزان دختر و پسر است که تعداد آنها 211 نفر میباشد. در این پژوهش از سه پرسشنامه عملکرد خانواده اپشتاین، بیشاپ و بالدوین، 1891 (، پرسشنامه خودکنترلی )تانجی و همکاران 2112 و پرسشنامه بررسی مشکلات و نقاط قوت فرم خودگزارش دهی SDQ گودمن 1881 استفاده شده است. دراین پژوهش ازروش آماری توصیفی، آماراستنباطی میانگین، انحراف استاندارد، درصد و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. یافته ها نشان دهنده این است بین متغیر خود کنترلی با مولفه های اختلالات رفتاری شامل نشانههای هیجانی، مشکلات سلوک، بیش فعالی، مشکلات با همتایان، عدم رفتارهای مطلوب اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین عملکرد خانواده ونشانه- های هیجانی مشکلات سلوک، بیش فعالی، عدم رفتارهای مطلوب، رابطه منفی و معناداری وجود دارد، در نهایت درمرحله پیشبینیمتغیر عملکرد خانواده، خودکنترلی میتواند اختلالت رفتاری را پیشبینی کند

Keywords:

عملکرد خانواده , خودکنترلی , اختلالات رفتاری