قربانعلی سبکتکین ریزی - عضو هیئت علمی و استادیاردانشگاه خوارزمی
منصوره افقهی - دانشجوی دکتری سیاستگذاری فرهنگی
محمد حسین زاده - کارشناس ارشدانسان شناسی

درسالهای پس ازجنگ جهانی دوم و توجه به فرهنگ دربسترسیاسی نظریه های فرهنگ سیاسی نیز به عنوان وسیله ای برای انتقال بحث ازسطح تحلیل روانشناسانه خرد و فردی به سطح تحلیل اجتماعی و فرهنگ محور درقلب تحلیل ها و نظریه پردازی های توسعه سیاسی موردتوجه واقع شد بطورکلی تعاریف و مفهوم بندی های متعدد و متفاوت فرهگ شکل گیری سنت ها و رهیافتهای متفاوتی را امکان پذیر کردها ست که معمولا ازدوسنت مردم شناسانه انسان شناختی و رفتارگرایانه روانشناختی درتبیین مفهوم فرهنگ سیاسی یاد می کنند درنوشتار حاضر به بررسی عوامل تاثیر گذار درپیدایش تداوم و تغییر فرهنگ سیاسی و سیرتحول نظری آن می پردازیم و ضمن اشاره به نگاه دوسنت یاد شده به مقوله فرهنگ ازتحلیل و تبیین مفهومی و نظری مقلوه فرهنگ سیاسی باتوجه به رویکرد نظریه فهرنگی سخن می گوییم دراین رویکرد سطح تحلیل افراد هستند و دراینجا فرد درمقام خرده گروه مورد مطالعه قرارمیگیرد و نه بصورت منفرد همچنین ازاین دیدگاه فرهنگ سیاسی پویا و زنده است و مدام درحال تغییر تعدیل و با دگرگونی است و افراد نیز فرایند جامعه پذیری اجتماعی و سیاسی را درتمام طول زندگی خود دریافت می کنند به این ترتیب فرهنگ چونان نظامهای معنایی مشترک درفرایند جامعه پذیری تعریف میشود نه به مانند نگرش و باورهای فردی درانتها به بررسی رابطه فرهنگ سیاسی و سیاست فرهنگی می پردازیم و آن چیزی که بیشتر ازسایر عوامل دراین رابطه تاثیر گذار است تعریف و برداشت ازخود فرهنگ است برحسب اینکه نگاه کل گرایانه یا کارکرد گرایانه به مقوله فرهنگ داشته باشیم سیاست فرهنگی و متعاقب آن فرهنگ سیاسی موثر برآن متفاوت خواهد بود

فرهنگ سیاسی ، تحول نظری ، سنت روانشناسانه ، سنت انسان شناسانه ، سیاست فرهنگی