بررسی رابطه رکود دانش، یادگیری سازمانی و هوشمندی انسانی ساختاری آموزش و پرورش شهرستان آمل

امروزه دانش در سازمان ها اهمیت ویژه ای یافته و مدیریت موفق دانش مشخصه اصلی بقای یک سازمان است. موانعی بر سر راه مدیریت موفق و موثر دانش وجود دارد. در این تحقیق، یکی از موانع مدیریت دانش تحت عنوان رکود دانش مطرح شده و ارتباط آن با یادگیری سازمانی و هوشمندی انسانی- ساختاری آموزش و پرورش شهرستان آمل مورد بررسی قرار می گیرد. بدین صورت که ابتدا با مطالعه و بررسی متون علمی، ادبیات تحقیق در زمینه رکود دانش سازمانی، یادگیری سازمانی و هوشمندی انسانی- ساختاری تدوین شده است. پژوهش پیش رو، از نظر هدف کاربردی و از دید روش، در دسته پژوهش های توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری آن، کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان آمل به حجم 4044 نفر هستند که برای جمع آوری داده ها، تعداد 353 پرسشنامه میان نمونه آماری توزیع شد. نمونه گیری به روش نمونه برداری تصادفی ساده و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان صورت گرفته است. جهت گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد استفاده شد. آزمون مدل مفهومی با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون وبا بکارگیری نرم افزارSPSS انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد، میان رکود دانش، یادگیری سازمانی و هوشمندی انسانی-ساختاری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین رابطه میان مولفه های رکود دانش، یادگیری سازمانی و هوشمندی انسانی- ساختاری نیز تائید شد.

Keywords:

رکود دانش , یادگیری سازمانی , هوشمندی انسانی , هوشمندی ساختاری