پایداری اثرآموزش ادراک دیداری و شنیداری بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان کلاس سوم ابتدایی

هدف: در این پژوهش، اثربخشی آموزش ادراک دیداری و ادراک شنیداری بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان سوم ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. روش: پژوهش از نوع آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان سوم ابتدایی دارای اختلال خواندن بود. بدین منظور 03 دانشآموز دختر پایه سوم ابتدایی از مدارس خمینیشهر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. آزمون خواندن و آزمون وکسلر در بین آنها به اجرا درآمد. سپس آنها به طور تصادفی در سه گروه 13 نفری دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار داده شدند. دو گروه آزمایش به صورت جداگانه، هر گروه آموزش به مدت 13 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. پس از پایان آموزش، از هر سه گروه آزمون خواندن به عمل آمد. یافتهها: پس از پایان آموزش، از دو گروه آزمایش و گروه کنترل، آزمون خواندن به عمل آمد. سپس دادههای بدست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که، آموزش ادراک دیداری و شنیداری بر توانایی خواندن موثر بوده 3/3331 p< . همچنین نتایج پژوهش در مرحله پیگیری نشان داد اثر آموزش ادراک دیداری و شنیداری پایدار است. نتیجهگیری: نارساخواناننیازمند یک برنامه مداخلهای برای رفع مشکلات خواندن میباشند. یکی از برنامههای مداخلهای مطابق نتایج پژوهش میتواند مداخله آموزش ادراک دیداری و شنیداری باشد، که عملکرد خواندن آنان را بهبود میبخشد.

Keywords:

ادراک دیداری , ادراک شنیداری , خواندن , نارساخوانی