مطالعه تطبیقی نظام شایسته سالاری درکشورهای ایران، انگلیس و آمریکا

امروزه شایسته سالاری به عنوان رمز پیروزی حرکت های اصلاحی و توسعهای در استمرار نظامهای سیاسی و اداری مطرح می باشد و دولتها خود را بی نیاز از توجه به مفاهیم و آموزههای آن نمی دانند. در نگاه سطحی، شاید این گونه برداشت شود که شایسته سالاری صرفا مقولهای سازمانی است و به کارکردهای مدیریت منابع انسانی بویژه در موضوعاتی چون انتخاب و انتصاب مشاغل مدیریتی اشاره دارد؛ در حالی که فرایندهای انتخاب و انتصاب و حتی نگهداری مدیران، نمودهای ظاهری شایستهسالاری هستند و استقرار یک نظام شایسته سالار و هر گونه تحلیل پیرامون ریشه ها، بسترها و ارتقاء آن مطالعهای گسترده و فراگیر را می طلبد. بر این اساس، برآن شدیم تا با مرور ادبیات، سوابق و قوانین موجود، اقدام به مقایسه و تطبیق دستورالعملها و رویههای مربوط به ارتقاء و انتصاب و استخدام کارمندان در ادارات دولتی ایران و دو کشور انگلستان، آمریکا بپردازیم. از مباحث مطرح شده استنباط می شود که در هر کشور با هر نوع نظام اجتماعی و رژیم سیاسی امر انتخاب فرد اصلح برای جذب و بکارگیری در سازمانها با حساسیتهای ویژه ای انجام می پذیرد. لذا به منظور دستیابی به نتایج مطلوب، بکارگیری نیرو های متخصص و استفاده از ابزار ، رویه ها و فناوریهای روز امریست بدیهی و کارآ در جذب نیروی انسانی مورد نیاز سازمان است.

Keywords:

شایسته سالاری , مطالعه تطبیقی , مدیریت منابع انسانی , استخدام و انتصاب