تاثیر آموزش مدیریت استرس مبتنی بررویکرد شناختی رفتاری برتاب آوری و اضطراب درمراقبین ترافیک پرواز

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس بااستفاده ازالگوی شناختی رفتاری برکاهش اضطراب و افزایش تاب آوری درمراقبین پرواز برج مراقبت مرکزی تهران می باشد دریک بررسی مقطعی 90نفر ازمراقبین پرواز برج مراقبت مرکزی تهران بصورت تصادفی نظامدار ارزیابیشدند میانگین سنی این گروه نمونه 40-24 سال و سطح تحصیلات آنها فوق دیپلم تا فوق لیسانس بود نهایتا 60نفر ازمراقبین که درپرسشنامه اضطراب نمره بالاتر ایمیانگین نمرات داشتند انتخاب شدند و 30نفر ازآنها بطور تصادفی انتخاب و مورداموزش دوره مدیریت استرس قرارگرفتند اموزش مدیریت استرس براساس رویکرد شناختی رفتاری درهشت جلسه برای گروه ازمایش به اجرا درامد پرسشنامه اضطراب بک تجدید نظر شده و مقیاس تاب آوری دیوید سون ابزار پژوهش / برای تجزیه و تحلیل داده ها ازازمونهای اماری توصیفی ازمون تحلیل واریانس چندمتغیره ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که بین اضطراب با هرچهاربعدتاب آوری رابطه منفی و معنادار وجود دارد و تنها بعد هدفمندی مربوط به متغیر تاب آوری توانست به پیش بینی اضطراب بپردازد بنابراین اگربخواهیم ازروی متغیرهای مستقل متغیرهایی را انتخاب کنیم که بهترین پیش بین برای اضطراب باشند باید ازبعدهدفمندی ازابعادمتغیر تاب آوری استفاده کنیم آموزش مدیریت استرس بارویکرد شناختی رفتاری میتواند میزان تاب آوری را افزایش دهد و متعاقب آن اضطراب را کاهش میدهد

Keywords:

عامل استرس زا , کارآیی , تاب آوری , مدیریت استرس , اضطراب