معصومه طالبی دلیر - کارشناسی ارشد پژوهش علوم اجتماعی، پژوهشگر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
پروانه شبان طاهری - دانشجوی دکتری مدیریت مالی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

در طول دو دهه گذشته، دولتها نقش سازمان های مردم نهاد را در بهبود و ارتقای ظرفیتهای مردم، به منظورمشارکت در فرآیند توسعه، به رسمیت شناختهاند. این اعتقاد وجود دارد که سازمانهای مردم نهاد هم در سطح ملی و هم در سطح بینالمللی میتوانند با ترویج یک رویکرد مشارکتجویانه پایدار و پویا، به امور توسعه در سطح اجتماعات محلی کمک کنند.. امروزه ثابت شده که تحقق توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار و عادلانه بسیار پیچیده، و به دانش، منابع دولت، مشارکت اجتماعی، جامعه مدنی و سازمانهای مردم نهاد نیازمند است. به نظر میرسد در جامعه ایران ، یکی از کارآمدترین روشهای دستیابی به توسعه پایدار توانمندسازی سازمانهای مردم نهاداستدر این نوشتار ضمن پرداختن به مفاهیم و مولفههای توانمندسازی به نقش و تاثیر آن در بهبود فعالیتهای سازمانهای مردم نهاد پرداخته شده است. در این راستا توانمندسازی و رویکردهای آن ابعاد توانمندسازی فرایند توانمندسازی و الگوهای توانمندسازی و عوامل عدم مشارکت مردم در امور و سازمانهای مردم نهاد در جامعه ایران مورد توجه قرار گرفته است. در پایان راهکارهایی در جهت افزایش مشارکت افراد جامعه و توانمندسازی در سازمانهای مردم نهاد در خصوص جامعه ایران ارائه شده است

توانمندسازی، مشارکت، آموزش، سرمایه اجتماعی، توسعه