تنظیم خیس شوندگی کامپوزیت پلی پروپیلن و پلی استایرن با ضدحلال اتانول بر پایه نانوسیلیکا

در تحقیق حاضر، خاصیت خیس شوندگی کامپوزیت پلی پروپیلن و پلی استایرن با ضدحلال اتانول بر پایه نانوسیلیکا مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج بدست آمده تجزیه و تحلیل شد به طوری که با افزودن نانو ذرات سیلیکا و ضدحلال اتانول خاصیت خیس شوندگی پوشش کاهش یافت و زاویه تماس پوشش در فصل مشترک قطره با پوشش به بالای 111 درجه رسید به منظور کاهش خاصیت خیس نشدن سطوح ، ازسطوح ناهموار و زبر استفاده می شود بهترین روش برای ایجاد سطوح با خیس شوندگی کم زبرکردن مواد با انرژی سطحی کم و تغییر فیزیکی ساختار سطح به شکلی که زبری هایی در ابعاد میکرو و نانو ایجاد شود به کارمی رود غلظت نانوذرات یکی از عوامل تاثیرگذار بر خواص نهایی پوشش ها باخاصیت خیس شوندگی پایین می باشد نتایج بدست آمده خیس شوندگی کم پوشش را نشان می دهد اگر زاویه تماس قطره آب به بالای 111 درجه برسد سطح خیس شوندگی جزیی خواهد داشت در ادامه پوششی با خاصیت خیس شوندگی جزیی از پلی پروپیلن گرید MFI6 و پلی استایرن با ضدحلال اتانول بر پایه نانوسیلیکا بر روی اسلاید شیشه تهیه شد و خواص نهایی آن ارزیابی شد. سپس فیلمهای تهیه شده مورد آزمونهای زاویه تماس CA و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM قرار گرفت و خواص نهایی آنها تحلیل گردید.

Keywords:

سیلیکا , پلی پروپیلن , پلی استایرن , اتانول , پوشش های ابرآبگریز