CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

شزایط نهشته شدن و پس از رسوبگذاری بخش های تحتانی سازندگچال کوه راهدار - غرب طبس براساس مطالعات پتروگرافی و ایزوتوپ های پایدارفسیل های مرجان روگوزا

عنوان مقاله: شزایط نهشته شدن و پس از رسوبگذاری بخش های تحتانی سازندگچال کوه راهدار - غرب طبس براساس مطالعات پتروگرافی و ایزوتوپ های پایدارفسیل های مرجان روگوزا
شناسه ملی مقاله: NCASI01_028
منتشر شده در نخستین همایش ملی کاربرد ایزوتوپ های پایدار در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

م خانه باد - دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم گروه زمین شناسی
ر موسوی حرمی - دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم گروه زمین شناسی
ا محبوبی - دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده علوم گروه زمین شناسی

خلاصه مقاله:
فسیلهای مرجانی بهطور ترجیحی دولومیتی و نیز سیلیسی شده و سیلیس مورد نیاز برای سیلیسی شدن ممکن است ازمنابع متعددی ازجمله بقایای غیرقابل حل کوارتزی های ریز تامتوسط دانه درون این سنگهای اهکی و یا ازرسوبات نهشته شده دربالا و پایین این واحدرسوبی و یا ازالتراسیون کانی های رسی موجود درشیل ها تامین گردد میزان ایزوتوپ اکسیژن 18 درفسیلهای مرجانی از-3/08 تا 6/43 و میزان ایزوتوپ کربن 13 درفسیلهای مرجانی از1/29 تا 2/28 درتغییر است انالیز ایزوتوپ های پایدا ردرپوسته های فسیلی این بخش ازسازند گچال نشان دهنده تغییرات وسیع تر درایزوتوپ اکسیژن 18 و تغییرات کمتر درایزوتوپ کربن 13 است اندازه گیری درجه حرارت های قدیمه براساس ایزوتوپ اکسیژن نشان میدهد که درجه حرارت درزمان نهشته شدن سنگهای کربناته بخشهای تحتانی سازند گچال درحدود 25 درجه سانتیگراد بوده است و فرایندهای دیاژنزی سیلیسی و دولومیتی شدن و تهی شدگی ایزوتوپ اکسیژن 18 اغلب درمرحله مزوژنز رخ داده است

کلمات کلیدی:
دیاژنز ، ژئوشیمی ، مرجان ، سازند گچال ، طبس ، ایزوتوپ های پایدار

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/391306/