زهره آل منصور - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی دانشگاه شیراز
مهدی زارعی - استادیاربخش علوم زمین دانشگاه شیراز

نمونهبرداری از منابع آب زیرزمینی و آب سطحی منطقه کرسیا ،دشت داراب از 84 حلقه چاه و چشمه و آب رودخانه رودبال نشان داد که آبخوانهای منطقه عمدتا شیرین میباشند. جز در نواحی نزدیک به گنبد نمکی کرسیا که میزان هدایت الکتریکیEC و همچنین به تبع آن میزان یون کلر بالا میباشد.در این مقاله عوامل مختلف شوری در آبخوانهای منطقه کرسیا داراب به روشهای هیدروشیمیایی یونهای اصلی و فرعی و به روش ایزوتوپی)اکسیژن 33 و دوتریوم( مورد بررسی قرار گرفتهاست. با بررسیهای صورت گرفته مشاهده گردید که علت شوری در اغلب نمونهها عواملی غیر از انحلال نمک میباشد به جز سه چاه C28,C2,C24 که به ترتیب در جنوب، شرق و غرب گنبد نمکی قرار دارند؛ و با بررسیهای که صورت گرفته شد از جمله استفاده ار نسبتهای عناصر و همچنین رسم نمودارهای مختلف عامل شوری در این چاهها انحلال نمک مشخص گردید. عواملی از قبیل پدیده اختلاط mi xi ng در چاهها مورد بررسی قرار گرفته شد.که نتایج این بررسی بدین شرح است که سهم شورابه گنبد نمکی در چاههای پیرامون آن بسیار اندک است و این میزان اندک، هدایت الکتریکی را تا حدودی تحت تاثیر خود قرار داده ولی قادربه تغییر زیادی در نسبت Na/Cl نبوده است.

گنبد نمکی، کرسیا، شوری آبخوان